Verbinding tussen paarde en mens door de lens van Sophiegrafie

Een tijdje geleden werd ik gevraagd om te komen fotograferen bij de kick-off van Stichting Paard Verbindt. Mij werd uitgelegd dat deze stichting stond voor mensen met een uitdaging en de kracht die paarden hier kunnen bieden. Toen ik dit hoorde heb ik direct ja gezegd. Hier was geen twijfel over mogelijk, dit zou de stichting worden waar mijn bedrijf en ik graag achter willen staan.

Voor mij waren er meerdere redenen om mij aan te sluiten bij deze stichting.

Allereerst is het natuurlijk als ondernemer mooi om ook iets te doen voor de maatschappij. Een stukje maatschappelijk verantwoord ondernemen en dus bijvoorbeeld mijn steentje bijdragen aan een stichting. Ik had hier al vaker over nagedacht, maar welk doel zou ik willen steunen? Ik zocht iets met paarden of fotografie en echt iets waarmee ik me kon identificeren en toen was daar Stichting Paard Verbindt waar ik mij wel direct mee kon identificeren, want.

Mijn tweede reden is dat ik zelf ook een afstand heb gevoeld en dus een beetje weet hoe het is. Begin 2019 heb ik namelijk een ongeluk gehad waardoor ik mijn linkerhand niet meer kon gebruiken. Dit zorgde voor een moeilijke tijd met veel tegenslagen. Hierdoor daalde mijn zelfvertrouwen, totdat ik gelukkig mijn weg terugvond naar de paarden.

Door mijn paardenfotografie, dat ik op een aangepaste manier kon uitvoeren, kwam ik weer met paarden in aanraking en kreeg ik ook weer zelfvertrouwen. Dit leidde uiteindelijk gelukkig weer naar het zadel en hier ben ik nog iedere dag blij mee. Wellicht iets aangepast, want er zal altijd een afstand zijn tot mijn linkerhand, maar daardoor is de afstand tot de paarden juist verkleind. Uiteindelijk heb ik dat jaar nog van mijn hobby mijn werk mogen maken en nu mag ik daarbij optellen dat ik een prachtige stichting kan helpen.

Wil jij ook Stichting Paard Verbindt steunen?