De onbetaalbare momenten voor Annemiek

Voor mij zijn de uren samen met de paarden onbetaalbaar. Onbetaalbaar omdat ik bij paarden (en dieren in het algemeen) mij zelf kan zijn. Simpel, omdat ze er niks van kunnen zeggen, maar ook omdat het ze niet uitmaakt hoe je eruit ziet of wat je aan hebt. Voor hun is het van belang hoe jij ze naar hun open stelt, en daar zullen ze op reageren. Als ik een drukke dag gehad en mijn hoofd daardoor vol is met gedachten dwingen de paarden mij om deze uit mijn hoofd te zetten. De paarden eisen hun aandacht op, misschien herken je dit wel. Ik heb er een mooi voorbeeld van; mijn paard is nog jong en speels. Als ik het halster om doe zonder aandacht aan haar te schenken, dus op de automatische piloot, pakt ze het halster in haar mond en laat ze niet los. Pas als ik mijn op haar focus (en er om moet lachen), laat ze het halster los en laat ze mij die bij haar om doen. Eigenlijk speelt ze dan een beetje de clown en de grap van de clown zie je ook alleen als je hier aandacht voor schenkt. Dit voorbeeld laat zien dat paarden je gedachtes kunnen beïnvloeden en nog beter, ze kunnen helpen met het centreren op een enkele gedachte. Hierdoor kom ik altijd met een rustig en vredig gevoel terug van de paarden. Ik zou dan graag in het koppie van mijn paard willen kijken om te zien of zij het ook zo ervaart.